September

23 oktober 2018 - Hong Kong Island, China

Niels heeft een nieuwe hobby gevonden: iedere donderdagmorgen staat hij om zeven uur in de sportschool voor zijn boksles. En even voor half negen komt hij bevend en gebroken weer thuis aan tafel zitten om te ontbijten. En hij vindt het fantastisch. Hij valt ook zichtbaar heel wat kilo's af. Mijn grootste zorg is echter dat hij het zo leuk gaat vinden dat hij ook aan wedstrijden mee gaat doen. Hij zegt nu nog van niet, maar ik ken hem daarvoor te goed denk ik. We zullen zien.

De stukadoor heeft nog voor veel ophef gezorgd. Hij zou beginnen in oktober maar had zich vergist in de datum.Dus begin september stond hij op de stoep. Hierdoor hadden wij geen tijd meer om een tegelzetter te regelen en moesten we het zelf doen. En het is gelukt. Ik vond het zo jammer dat het muurtje klaar was, het is echt heel leuk werk. Het voegen ging wat minder goed, maar ik denk dat dit niet meer opvalt als er jassen voor hangen. En ook met de badkamer zijn ze gestart. eerst werden alle materialen geleverd en in de garage gezet, ook het bad van 120 kilo. Er zijn vier weken overheen gegaan voor dit boven stond. Eerst dacht men dat een kraan nodig was, maar tenslotte is het door vier mannen omhoog gedragen. Vlak langs mijn net gestuukte muren, maar het staat er. De badwand is nog niet geplaatst. Hier moeten we nog op wachten tot 1 november en een nieuw onderdeel van de kraan duurt ook nog tot half november, maar het gaat goed.

Mijn verjaardag hebben we met z'n allen gevierd in het centrum van de stad. Voor het eerst heb ik de bevrijdingsoptocht gezien. ik vond het erg indrukwekkend. Zoveel mensen en overal fakkels en oude legervoertuigen. Met een borrel en bitterballen in de Usine was het een prima verjaardag. 

De pijn in mijn arm blijkt een tenniselleboog te zijn en ik kan en mag niet zoveel meer. Dit gaat duren tot de kerst, heel fijn. Twee keer in de week fysio wat erg pijnlijk is, maar ik sla mij er door heen. Ik vind het wel moeilijk om helemaal niets te doen. Er moet nog zoveel gebeuren hier in huis maar alles doet pijn. Niet leuk.

En Erik is vertrokken voor twee weken naar Australië. Ik ben echt jaloers, vooral omdat hij ook Halani heeft bezocht en bij haar heeft gegeten. En natuurlijk stuurde hij de mooiste foto's door. Maar volgend jaar gaan we ook. Nog een heel jaar wachten maar dat is het waard. En ook deze maand heb ik een oud-studente ontmoet hier in Nederland samen met haar nieuwe baby. 

Foto’s